Przedsiębiorstwo SCHIEDEL zostało utworzone w 1946 roku w miejscowości Erbach w pobliżu Ulm przez późniejszego honorowego senatora Uniwersytetu Technicznego w Monachium, senatora Friedricha Schiedela. I to “dosłownie za pomocą dwóch pożyczonych łopat i pożyczonej taczki”, co Friedrich Schiedel lubił wielokrotnie podkreślać. Początkowo była to firma o nazwie Erbacher Bauwaren zlokalizowana w miejscowości Erbach koło Ulm.

Jednak już w 1947 roku Schiedel przekształcił swój zakład betoniarski w przedsiębiorstwo zajmujące się produkcją systemów kominowych, którego asortyment w 1951 roku obejmował wyłącznie kominy z wkładem o podwójnych ściankach. Od tego momentu firma produkowała pod nazwą “Schiedel”, zatrudniając na swoim terenie 17 pracowników. W 1952 roku rozpoczęto w Monachium produkcję pustaków kominowych. W latach 1961-1966 honorowy senator Schiedel zbudował kilka zakładów produkcyjnych i punktów sprzedaży w dużych miastach Niemiec, a w 1966 roku także w Austrii. W 1971 roku wzniesiono w Monachium centralny budynek administracyjny. W latach 1971-1990 Friedrich Schiedel coraz bardziej rozbudowywał przedsiębiorstwo, zostając jedynym udziałowcem Friedrich Schiedel Holding GmbH w Monachium i Friedrich Schiedel Holding GmbH w Austrii.
W 1990 roku przekazał niemiecką grupę Schiedel spółce Braas GmbH w Niemczech, a rok później także oddziały austriackie.

Przedsiębiorstwo Schiedel bardzo wcześnie rozpoczęło wdrażanie naukowych wyników badań i innowacji technologicznych do praktyki ekonomicznej. Jednak nie tylko innowacyjność i rozkwit przedsiębiorstwa czy postęp w dziedzinie technologii produkcyjnych były dla założyciela istotne. Jako społecznie odpowiedzialny i dalekowzroczny przedsiębiorca Schiedel zawsze przykładał dużą wagę do zapewnienia odpowiednich świadczeń socjalnych swoim pracownikom i ich rodzinom.
Konsekwencją kompleksowego zaangażowania jako przedsiębiorcy i mecenasa były liczne honory i publiczne uznanie, które same w sobie nie stanowiły siły napędowej rozległych działań założyciela, dostarczały mu jednak satysfakcji i zawsze były przyjmowane pokorą, a jednocześnie z wdzięcznością i świadomością udanej kariery zawodowej.